«اگر مردم از سر ترس، طمع، محافظه‌کاری و... تظاهر به پذیرش فرهنگ رسمی و حکومتی کنند، «ریاکاری» نه پدیده‌ای زشت و نابهنجار که یک رویه عمومی و ناگریز خواهد بود که در آن، اگر پرده از زندگی یکی از ریاکاران بیفتد، بقیه ریاکاران در نهایت ریاکاری او را تمسخر و نکوهش خواهند کرد و چون به خلوت می‌روند، خود «آن کار دیگر» را تکرار می‌کنند.»
... دفتر خاطره
تبلیغاتــــ
